Hieronder het verslag van Tim Prins.
Tim komt al jaren in Zakopane, maar dan met onze Noordhollandse tegenhanger Polentravel. Dit jaar is hij voor het eerst mee met de 'Groningers'. Tim is dus dé aangewezen persoon om de belevenissen van 'de jeugd' te beschrijven...
Paul vroeg mij een verslag te schrijven over de jeugd, en dan met name over de tijden en gebeurtenissen dat de rest sliep. Het was voor mij de eerste keer een weekje met de Groningers(concurrent) mee. Ondanks wat kleine minpuntjes (lege koelkast + krappe bus) heeft de organisatie toch voor een prachtige vakantie gezorgd.
Zaterdagavond
Het begon allemaal op zaterdagavond een uur of 10. Ik liet me overhalen om ondanks de vermoeiende busreis, toch maar mee te gaan stappen. Snel gedoucht en andere kleren aangetrokken en om elf uur met z’n allen in een taxibusje op weg naar de Morski-Oko. Nadat verschillende personen de pinautomaat hadden bezocht gingen we naar binnen. Dat was wel weer even wennen, als je de Hollandse prijzen gewend bent! Om een oud oma-tje de hele avond op je jas te laten passen moesten we 2 zloty betalen. En de entree was wel 20zloty! Dat is natuurlijk geen geld! Eenmaal binnen werd het na de nodige biertjes, kamikazes en wodkacola’s snel gezellig. Er werd gedanst, gelachen en vooral veel gedronken. Hoe later het werd hoe sneller de treetjes met kamikaze voorbij kwamen.
Om half 3 besloot een deel van de groep terug naar het pension te gaan. Toen we bij het oude oma-tje onze jassen gingen ophalen ontstond er enige verwarring. Coen liep opeens in de groen/roze jas van Joelle, en Joelle liep in de blauw/grijze jas van Coen. Maar ik moet zeggen het stond ze geweldig. Via de Krupowki liepen/gleden we naar beneden naar de taxi’s. Dat schoot niet echt op, want om de 10 meter lag er wel iemand in de sneeuw te spartelen. Onderweg in de taxi’s werd er nog afgesproken dat Coen en ik, Joelle en Rosanne de volgende morgen om 7u zouden wakker maken. Dus de volgende morgen om 6.45u uit bed en om 7u stonden we op de deur van kamer 27 te kloppen. Maar we kregen geen reactie, ook niet op onze sms’jes. Na deze vergeefse poging, zijn we maar naar beneden gegaan om daar een (lekker) kopje koffie te drinken.
Dinsdagavond
De groep die mee te stappen ging, was iets groter dan zaterdagavond. De groep ging in 2 delen naar de Morski-Oko. Ik was zat bij het eerste deel van de groep in het taxibusje, en ik moet zeggen dat het een heel gezellig ritje werd. Het busje bereikte met veel moeite een zijstraatje van de Krupowki. Na een bezoek aan de pinautomaat, gingen we weer naar de Morski-Oko. Nadat we de jassen hadden afgegeven en het entreegeld hadden betaald gingen we naar binnen. Al snel zaten we weer aan het bier en de kamikaze of wodkacola. Omdat de bediening daar schijnbaar nogal een hekel heeft aan buitenlanders, duurde het een eeuwigheid voordat wij geholpen werden.
Han ergerde zich daar schijnbaar nogal aan en schakelde een Pool in om voor ons drank te gaan halen. Dit werkte uitstekend en binnen 5 minuten hadden we onze drank. Onze Poolse vriend Raphael bleef ons de hele avond voorzien van allerlei drankjes. Totdat het op het eind van de avond nog bijna op knokken uitliep omdat Han de vriendin van Raphael nogal aantrekkelijk vond. Het grootste deel van de groep, ging om een uur of 3 terug naar het hotel. Alleen 2 diehards: Hylke en Han hebben na wat nachtelijke omzwervingen in Zakopane, bij 2 dames een kopje thee? gedronken.
Donderdagavond
.Het vol krijgen van de taxibus leek op donderdagavond even voor wat problemen te zorgen maar na enig aandringen van de organisatie (Coen&Tim) bleek de bus toch nog helemaal vol te zitten. Zo vol zelfs dat we er onderweg achter kwamen, dat we een man of 10 vergeten waren. Gelukkig verschenen deze een half uurtje later toch nog in de Morski-Oko.
Hier werd het van zelf sprekend weer heel gezellig. Zo gezellig zelfs dat om een uur of 2 de kamikaze op was! Als alternatief kregen een kamikaze met in plaats van citroensap, passoa. Dit smaakte heel apart. Tussen verschillende leden van de groep bloeide op deze laatste avond nog een liefdesrelatie op. (Dit bleek in de bus qua zitplaatsen, voor wat problemen te zorgen) Na deze fantastische laatste avond. Vlogen we met 5 taxi’s achter elkaar met 90km/u over de besneeuwde wegen terug naar het hotel.
De avonden die hierboven niet beschreven zijn hebben de meeste van ons in het hotel door gebracht. Er werd veel gekaart in allerlei verschillende uitvoeringen, gepraat, gelachen en gedronken. Natuurlijk kunnen we de overheerlijke bezorgpizza’s niet vergeten. Dat dit een groot succes was bleek wel uit de aantallen waarin ze tegelijk besteld werden.
Aan een jeugdprogramma voor volgend jaar word nog gewerkt. Ideeën hierover zijn natuurlijk van harte welkom. Misschien een eigen bus, zonder jengelende kleine kinderen en zeurende oudere heren? Of een in plaats van 5x aardappelpuree: pizza, Mc-Donalds, KFC en Gouralburger?
Heb je aanvullingen, foto’s of andere leuke ideeën stuur me dan een mailtje: tim@polentravel.nl
Tot volgend jaar,
Tim Prins.